кабылка
тлумачэнне слова:
кабылка, -і, ДМ -лцы; родны склон множны лік -лак; жаночы род 1. памяншальна-ласкальная форма і зніжальнае слова да кабыла. Пярэстая кабылка худая, нядужая, а натурыстасць у яе была такая, што ва ўсім жывёльным сееце падобнай не знойдзеш. Кулакоўскі. Худая кабылка цягнула мокры невад і цэбар з рыбай. Колас. 2. Драўляная падстаўка пад струны ў музычных інструментах (скрыпцы, балалайцы і пад.). 3. Адна з дзвюх пласцінак з калёсікамі ў кроснах, да якіх падвешваюцца ніты. 4. Тое, што і кабыла (у 2 знач.). — Мне расцягвалі окылы і косці. І пасля гэтага я не прызнаваўся.. Але, калі ізноў паставілі мяне на кабылку, я не вытрываў, змогі не было вытрываць. Колас. ••• Была кабылка, ды з'ездзілася — пра тое, што страціла свае вартасці, перастала быць карысным.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com