імпульс
тлумачэнне слова:
імпульс, -у, мужчынскі род 1. Унутраны штуршок да якога-н. дзеяння; пабуджэнне, пабуджальная прычына. Ахтан асцярожна заўважыў: — У навуковай рабоце часамі важна бывае даць імпульс, калі хочаце, падаць прыклад... Алешка. 2. Колькасць руху, роўная здабытку масы цела на яго скорасць. ••• Нервовы імпульс — хваля ўзбуджэнняў, якая распаўсюджваецца па нервовай сістэме. Электрычны імпульс — імгненны адзінкавы скачок току або напружання ў электрычным ланцугу. [Лац. impulsus — удар, штуршок.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com