злезці
тлумачэнне слова:
злезці, -зу, -зеш, -зе; закончанае трыванне 1. Прытрымліваючыся рукамі, нагамі, спусціцца адкуль-н. Злезці з дрэва. ▪ Пятрусь выпусціў з рук вяроўку і злез са званіцы. Колас. // Устаць або сысці адкуль-н. (звычайна з цяжкасцю). [Аграном] ціха злез з ложка. Бядуля. Вэня пусціў каня паволі, злез з саней і дастаў з кішэні партабак. Чорны. 2. размоўнае слова Выйсці, даехаўшы да якога-н. месца, прыпынку (пра пасажыра). Кіламетраў за шэсць ад дома яму трэба было злезці з фурманкі. Чорны. На апошнім прыпынку хлопчыкі злезлі, пагулялі трохі, пакуль прыйшоў другі аўтобус, і першымі ўвайшлі ў яго. Пальчэўскі. 3. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Адстаць, адваліцца, пакінуўшы пашкоджанае або аголенае месца на чым-н. Фарба злезла. Ногаць злез. ▪ — Гнойныя струны ніколі з мяне не злезуць, хоць бы я быў здаровы і хадзіў у блішчастай манішцы. Чорны. 4. размоўнае слова Зняцца (пра адзенне, абутак). Бот злез з нагі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com