тлумачэнне слова:
з'ездзіцца, -дзіцца; закончанае трыванне 1. Прыйсці ў непрыгоднасць ад доўгай язды. Сані з'ездзіліся. ▪ Вагон — хата Міколкава. Стары парахнявы вагон, з пашчапанымі коламі, са збітымі буферамі. З'ездзіўся вагон, пастарэў. Лынькоў. 2. закончанае трыванне да ездзіцца. ••• Была кабылка, ды з'ездзілася глядзі кабылка. Быў конь (конік), ды з'ездзіўся глядзі конь.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com