збег
тлумачэнне слова:
збег, -а і -у, мужчынскі род 1. -у. Дзеянне паводле дзеяслоў збегчы (у 2 знач.); сцёк, збяганне вады па нахільнай паверхні. Збег вясковых вод. 2. -у. Месца, паглыбленне, па якім збягае вада. Стаць на самым збегу вады. 3. -у. Спалучэнне, злучэнне чаго-н. Збег зычных. Збег акалічнасцей. ▪ — Ты гэтак трапна папаў да нас, што .. цяжка чакаць падобнага збегу абставін. Гартны. 4. -а. устарэлае слова, устарэлы выраз Уцякач, бягляк. Верхавы махнуў .. [салдату] шабляй, даў знак спыніцца — злавіць збега ён браўся сам. Колас.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com