заставіць
тлумачэнне слова:
заставіць1, -стаўлю, -ставіш, -ставіць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Ставячы што-н. у вялікай колькасці, заняць усю плошчу, прастору. Заставіць пакой мэбляй. Заставіць паліцу кнігамі. 2. Закрыць, загарадзіць чым-н. пастаўленым. Заставіць праход шафай. ▪ [Антось] убачыў на стале вялікую кнігу запісу хворых, узяў яе і заставіў шыбу. Мележ. // Перагарадзіць (раку). Злева было відаць шырокае возера — там нядаўна заставілі раку. Пташнікаў. 3. Паставіць што-н. за што-н. Заставіць ложак за шырму. заставіць2, -стаўлю, -ставіш, -ставіць; закончанае трыванне, каго, з інфінітыў Прымусіць рабіць, зрабіць што-н. Заставіць змоўкнуць. ▪ Пайшла Алена ў школу, прынесла сама некалькі газет, заставіла Насцю чытаць іх. Чорны.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com