зарубіць
тлумачэнне слова:
зарубіць1, -рублю, -рубіш, -рубіць; закончанае трыванне, што. Загнуўшы, падшыць краі чаго-н. Зарубіць хусцінку. Зарубіць ручнік. зарубіць2, -рублю, -рубіш, -рубіць; закончанае трыванне, што. 1. размоўнае слова Зрабіць зарубку (зарубкі) на чым-н. 2. спецыяльны тэрмін Агаліць паверхню пласта, прызначанага для адбойкі. Зарубіць пласт вугалю. ••• Зарубіць (сабе) на носе — добра запомніць. — Не, брат, ты павінен жыць! .. Зарубі сабе на носе — жыць!.. Сачанка.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com