тлумачэнне слова:
запрасіць1, -прашу, -просіш, -просіць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Папрасіць прыйсці, прыехаць, з'явіцца куды-н. Запрасіць сяброў у госці. ▪ [Пан] запрасіў мельніка да сябе ў маёнтак і запрапанаваў яму службу палясоўшчык. Бядуля. 2. Прапанаваць каму-н. зрабіць што-н. Капітан Рыбін ветліва запрасіў усіх сесці. Пестрак. 3. і без дапаўнення Назваць занадта высокую цану за рэч, якая такой цаны не варта. Запрасіць за тавар вельмі дорага. запрасіць2, -прашу, -просіш, -просіць; закончанае трыванне размоўнае слова Пачаць прасіць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com