закляваць
тлумачэнне слова:
закляваць1, -клюю, -клюеш, -клюе; -клюём, -клюяце; закончанае трыванне, каго. 1. Забіць, прыбіць ударамі дзюбы; задзяўбці. Варона заклявала кураня. 2. пераноснае значэнне размоўнае слова Замучыць нападкамі, прыдзіркамі. «Заклюе чалавека [Рыгор]! Вось наваліўся!» — са злосцю думаў Архіп. Капусцін. закляваць2, -клюю, -клюеш, -клюе; -клюём, -клюяце; закончанае трыванне Пачаць кляваць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com