тлумачэнне слова:
заклінаць, -аю, -аеш, -ае; незакончанае трыванне, каго-што. 1. Імкнуцца падпарадкаваць каго-, што-н. сілай чараў, вядзьмарства, малітваў. Заклінаць змей. Заклінаць ад кулі. 2. Горача прасіць, маліць аб чым-н. Бацькам заклінаю — не выходзь! — крычала старая. Місько. 3. Моцна лаяць, праклінаць. — Гадаўка! гадаўка!! гадаўка!!! — Адна адну проста заклінае гэтымі брыдкімі словамі. Бядуля.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com