тлумачэнне слова:
загатаваць1, -тую, -туеш, -туе; закончанае трыванне, што і чаго. размоўнае слова 1. Стварыць запас чаго-н.; нарыхтаваць. Загатаваць дроў на зіму. ▪ Вось, каб не галадаваць, Трэ' табе загатаваць за ўраджай запасы збожжа. Крапіва. 2. Зрабіць, падрыхтаваць. — Я прыйшоў сюды, дык не ўмеў нават як след раствор загатаваць. Кулакоўскі. загатаваць2, -тую, -туеш, -туе; закончанае трыванне, што і чаго. Давесці да кіпення; закіпяціць. Загатаваць ваду. Загатаваць чаю.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com