завязка
тлумачэнне слова:
за́вязка, -і, ДМ -зцы; родны склон множны лік -зак; жаночы род Тое, што і завя́зка (у 2 знач.). завя́зка, -і, ДМ -зцы, жаночы род 1. Дзеянне паводле дзеяслоў завязваць — завязаць1 (у 1, 2 знач.). 2. родны склон множны лік -зак. Вяровачка, шнурок і пад., якімі завязваюць што-н. Завязаць мех завязкай. ▪ Дырэктар высунуў скрынку пісьмовага стала і, дастаўшы адтуль зялёную папку, пачаў з таямнічым выглядам развязваць чырвоныя шаўковыя завязкі. Мележ. 3. родны склон множны лік -зак. Пачатак, зыходны момант чаго-н. Дакладна сказана: на моцнай завязцы ўзаемнага давер'я выхоўваецца брыгада. «Звязда». // Эпізод, падзея, з якой пачынаецца развіццё сюжэта ў мастацкім творы; процілеглае развязна. Завяжа драмы. ••• Па самую завязку; пад завязку — тое, што і як завязаць (глядзі завязаць1).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com