дыэз
тлумачэнне слова:
дыэз, -а, мужчынскі род 1. Нотны знак, які абазначае павышэнне ноты на паўтона. 2. у значэнне нескланяльнае слова прыметнік (пасля назвы ноты). Паўтонам вышэй. До дыэз. Фа дыэз. [Фр. diése.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com