дуля
тлумачэнне слова:
дуля, -і, жаночы род 1. Летні сорт ігруш з вялікімі І салодкімі пладамі. 2. Плод гэтай ігрушы. На грушы каля ганку Вісяць цяжкія дулі. Калачынскі. 3. размоўнае слова грубае слова, грубы выраз Кукіш, фіга. [Халуста] паказаў Настулі кулак, а яна яму дулю, і гутарка на гэтым кончылася. Чарнышэвіч. ••• Даць (паднесці, паказаць) дулю глядзі даць. І Дулю з'есці глядзі з'есці. Дулю табе (яму, ім і пад.) пад нос — лаянкавы выраз для катэгарычнага аднаўлення або нязгоды.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com