дваіць
тлумачэнне слова:
дваіць, дваю, двоіш, двоіць; незакончанае трыванне, што. 1. Рабіць парным; здвойваць. Дваіць ніткі. 2. Паўторна ўзорваць, пераворваць. Дваіць папары. 3. спецыяльны тэрмін Дзяліць папалам; раздвойваць. Дваіць скуры.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com