дарубіць
тлумачэнне слова:
дарубіць1, -рублю, -рубіш, -рубіць; закончанае трыванне, што. Завяршыць рубку; давесці рубку да якога-н. месца. Дарубіць зруб. Дарубіць хату да вакон. дарубіць2, -рублю, -рубіш, -рубіць; закончанае трыванне, што. Скончыць падрубку (падшыўку); падрубіць. Дарубіць ручнік.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com