тлумачэнне слова:
гугеноты, -аў; адзіночны лік гугенот, -а, месны склон -ноце, мужчынскі род; гугенотка, -і, ДМ -тцы; множны лік гугеноткі, -так; жаночы род Французскія пратэстанты-кальвіністы 16-18 стст., якія праследаваліся каталіцкай царквой і ўрадам. [Фр. huguenots з ням. Eidgenossen літаральна — саюзнікі.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com