глеба
тлумачэнне слова:
глеба, -ы, жаночы род 1. Верхні пласт зямлі, на якім вырастае расліннасць. // Такі пласт з пункту гледжання яго саставу, уласцівасцей і пад. Падзолістая глеба. Урадлівая глеба. Лёгкія глебы. 2. пераноснае значэнне Апора, аснова. Самакрытыка — тая здаровая глеба, на якой гадуецца і выхоўваецца новы чалавек. Колас. ••• Засаленне глебы глядзі засаленне. Адчуць глебу пад нагамі глядзі адчуць. Выбіць глебу з-пад чыіх ног глядзі выбіць. Зандзіраваць глебу глядзі зандзіраваць. Расчысціць глебу для чаго глядзі расчысціць. Стаяць на цвёрдай глебе глядзі стаяць. Траціць глебу пад нагамі глядзі траціць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com