вяршыць
тлумачэнне слова:
вяршыць, вяршу, вяршыш, вяршыць; незакончанае трыванне, што. 1. Рабіць верх, верхнюю частку чаго-н.; завяршаць што-н. Вяршыць страху. ▪ Вось ля гэтага ядлоўцу Ён [партызан] вяршыў з брыгадай стог. Панчанка. 2. Вырашаць, распараджацца. Вяршыць справы. Вяршыць лёсам людзей.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com