вытрымка
тлумачэнне слова:
вытрымка, -і, ДМ -мцы, жаночы род 1. Дзеянне паводле дзеяслоў вытрымліваць — вытрымаць (у 6 знач.). 2. Уменне валодаць сабой; стойкасць, цярплівасць. Страціўшы адразу вытрымку, Вера Антонаўна ўсхліпнула і заківала галавою. Карпаў. Рашучасць і валявая вытрымка заўсёды былі спадарожнікамі гераізму. Кулакоўскі. 3. родны склон множны лік -мак. Невялікі ўрывак, цытата з якога-н. тэксту. Вытрымкі з рамана, з даклада. 4. Час, на працягу якога аб'ектыў фота-, кінаапаратаў застаецца адкрытым у працэсе здымкі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com