высачыць
тлумачэнне слова:
высачыць, -чу, -чыш, -чыць; закончанае трыванне, каго-што. Знайсці, выявіць каго-, што-н. па якіх-н. прыкметах. Высачыць злачынца па следу. ▪ Ваўкі высачылі каля крыніцы лася і пагналіся за ім. Краўчанка.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com