выправадзіць
тлумачэнне слова:
выправадзіць, -ваджу, -вадзіш, -вадзіць; закончанае трыванне, каго. Прымусіць выйсці, выехаць адкуль-н.; выгнаць. Выправадзіць няпрошаных гасцей. ▪ Агата сунула.. [Юрку] ў рукі гурок і выправадзіла з хаты. Чорны.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com