выпіць
тлумачэнне слова:
выпіць, -п'ю, -п'еш, -п'е; закончанае трыванне, што, чаго і без дапаўнення 1. Праглынуць якую-н. вадкасць. Выпіць лякарства. Выпіць шклянку малака, чаю. 2. Напіцца спіртнога. Выпіць і закусіць. ▪ [Баранкевіч] проста любіў выпіць з «добрымі людзьмі», а сам адзін і чаркі не выпіваў. Колас. 3. пераноснае значэнне; што і чаго. Вынесці, выцерпець. Выпіць чашу пакут.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com