выперадзіць
тлумачэнне слова:
выперадзіць, -раджу, -радзіш, -радзіць; закончанае трыванне 1. Рухаючыся ў адным напрамку з кім-, чым-н., выйсці наперад; абагнаць. Выперадзіць у бегу. Падводы стараліся выперадзіць калону. 2. пераноснае значэнне Дасягнуць большых поспехаў у параўнанні з кім-, чым-н.; апярэдзіць. Выперадзіць у вучобе. ▪ [Дакладчык:] — Калгас за адно лета выперадзіў вакольныя вёскі на два гады. Шынклер.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com