тлумачэнне слова:
выпарэнне, -я, ніякі род 1. Дзеянне паводле дзеяслоў выпарвацца — выпарыцца (у 1 знач.). 2. звычайна множны лік (выпарэнні, -яў). Газападобнае рэчыва, якое ўтварылася ў выніку выпарвання чаго-н. Валотныя выпарэнні. ▪ Пахла дымам, смоллю, настоенымі густымі выпарэннямі сасновага бору. Лынькоў.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com