тлумачэнне слова:
выйсці, выйду, выйдзеш, выйдзе; прошлы час выйшаў, -шла; загадны лад выйдзі; закончанае трыванне 1. Пайсці адкуль-н., пакінуць межы чаго-н. Выйсці з горада. Выйсці з машыны. ▪ Гулка бразнулі дзверы. З хаты выйшлі людзі. Лынькоў. Бацька спрытна саскочыў з кузава, адчыніў дзверы кабіны і дапамог выйсці маці. Чарнышэвіч. // Накіравацца куды-н. Малады высокі салдат, развітаўшыся з сваімі таварышамі, выйшаў пеша ў дарогу. Чорны. Свякроў знала, што будзе бяда, і таму не пайшла ў лён, а выйшла палоць грады. Брыль. // Прарвацца, прабіцца адкуль-н. Выйсці з блакады. Выйсці з акружэння. // пераноснае значэнне Перастаць удзельнічаць у чым-н.; выбыць. Выйсці з вайны. Выйсці з гульні. Выйсці з падполля. ▪ Уладзімір Вялічка быў просты чалавек. Ён зусім.. не ўсвядоміў сабе ўсяго значэння той справы, з якой толькі што выйшаў. Чорны. // пераноснае значэнне Пакінуць месца знаходжання дзе-н. Выйсці са шпіталя пасля ранення. 2. пераноснае значэнне Быць выдадзеным, надрукаваным. Кніга выйшла з друку. ▪ [Вэня:] — Матэрыялы могуць выйсці асобнай брашурай. Чорны. // Уступіць у дзеянне, сілу (пра закон, загад і пад.). — Значыць, наколькі я асмелюся думаць, тут інструкцыя такая выйшла для няўхільнага правядзення ў жыццё. Чорны. 3. Прыйсці куды-н., з'явіцца, апынуцца дзе-н.; паказацца. Выйсці на палявую дарогу. Выйсці на нарад. Выйсці ў тыл ворагу. Сонца выйшла з-за хмары. Выйсці на арбіту. ▪ Сасновы бор скончыўся, і мы выйшлі на паляну. В. Вольскі. // Падысці да каго-, чаго-н. Выйсці да стала. Выйсці да людзей. 4. з чаго, з-пад чаго. Перастаць быць у якім-н. стане, становішчы. Выйсці з цярпення. Выйсці з-пад улады. ▪ Жэня ўбачыў маці і зноў устрапянуўся, выйшаў з .. цяжкага здранцвення. Шамякін. 5. безасабовая форма Прыйсціся, дастацца, выпасці. На кожнага выйшла па сто рублёў. 6. Зрасходавацца, кончыцца. Выйшлі ўсе запасы. Выйшлі грошы. ▪ Гранаты выйшлі, у ранцах ні галеты. Калачынскі. Маці думала аб тым, што дома выйшаў хлеб, а сена для худобы засталося так мала, што ніяк не хопіць дацягнуць да маладой травы. Сіняўскі. // Прайсці, мінецца (пра час). 7. (звычайна са словам «замуж»). Стаць жонкай каго-н. Выйшла Аўгіня замуж за Васіля Бусыгу. Колас. — Які з цябе будзе муж! — сказала Мальвіна, калі Адам прапанаваў ёй выйсці за яго замуж. Корбан. 8. Атрымацца, удацца. Выйшла добрая рэч. Добра выйсці на фота. ▪ Зброя выйшла хоць куды! Маўр. Усмешка выйшла разгубленая, бездапаможная. Карпаў. Усе былі перакананы, што з яго выйдзе славуты лётчык. Мележ. // Стаць, зрабіцца кім-, чым-н. Выйсці пераможцам. Выйсці ў вялікія майстры. ▪ [Бондар:] — Мой брат, старэйшы, у камбрыгі выйшаў. Навуменка. 9. Пра паходжанне каго-н. Выйсці з асяроддзя людзей працы. ▪ Увесь гэты сялянскі воблік і простая вопратка не былі падробліваннем пад народ. Чалавек, які выйшаў з народа, жыў яго інтарэсамі і спадзяваннямі,.. не мог і не жадаў чым-небудзь адрознівацца ад людзей. С. Александровіч. 10. Здарыцца, нечакана адбыцца ў выніку чаго-н. Выйшла самае нечаканае. ▪ Я хацеў выклікаць жаласць у сэрцы Барыса, а выйшла наадварот... Бядуля. [Дзяўчына:] — Дом цягне.. А мяне з дому пацягнула, бо сутычка з татам выйшла. Пташнікаў. ••• Бокам выйсці; вомегам выйсці — тое, што і бокам (вомегам) вылезці (глядзі вылезці) . Выйсці з берагоў — разліцца (пра раку, возера і пад.). Выйсці з галавы — зусім забыцца. Выйсці з давер'я — перастаць карыстацца чыім-н. давер'ем. Выйсці з моды — перастаць быць модным. Выйсці з раман — парушыць агульнапрынятыя нормы. Выйсці з сябе — раззлавацца. Выйсці з узросту; выйсці з гадоў — перарасці ўзрост, вызначаны для каго-, чаго-н. Выйсці за рамкі — перайсці межы чаго-н. Выйсці з-пад пяра каго — быць напісаным кім-н. Выйсці (выбіцца) на дарогу — знайсці сваё месца ў жыцці, стаць самастойным. Выйсці на пенсію (у адстаўку) — перастаць служыць, працаваць. Выйсці (усплыць) наверх (на паверхню) — выявіцца, стаць вядомым. Выйсці са строю — стаць непрыгодным, непрацаздольным. Першы і найлепшы яго друг і камандзір выйшаў са строю. Кавалёў. Выйсці (выбрацца) сухім з вады — пазбегнуць заслужанай кары; астацца непакараным. Выйсці ў колас — пачаць каласаваць (пра збожжавыя расліны). Выйсці (выбіцца) у людзі — пасля доўгіх намаганняў дасягнуць трывалага або высокага становішча ў грамадстве. Нарадавацца не магла з Васіля: дабіўся, чаго хацеў, — у людзі, лічы, выйшаў. Мележ. Выйсці ў свет — быць апублікаваным (пра друкаванае выданне). Выйсці ў тыраж — выйсці з ужытку, стаць непрыгодным да чаго-н. Выйсці чыстым — аказацца непакараным. На маё (яго) выйшла — так, як я (ён) хацеў. (Нічога) не выйдзе — не атрымаецца, не ўдасца. [Іван:] — «Не, з чытання сёння нічога не выйдзе. Ці не пайсці развеяцца?» Гаўрылкін. — «Сцёпа, пачакай! — затрымала яго жонка. — Давай заўтра махнём куды-небудзь у раён. — Нічога не выйдзе, — адказаў Сцяпан Ягоравіч. — Заўтра.. буду заняты». Корбан.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com