тлумачэнне слова:
выдраць, -дзеру, -дзераш, -дзера; прошлы час выдраў, -рала; загадны лад выдзеры; закончанае трыванне, што. 1. З сілай выцягнуць, вырваць што-н. моцна ўбітае, урослае, прымацаванае. Выдраць цвік з сцяны. Выдраць акно. ▪ Нялёгка чалавеку, калі ў яго няма за душой капейкі, асесці на новым месцы, лес выдраць, зямлю раллёю зра-біць. Чарнышэвіч. // Аддзіраючы, вырваць. Выдраць ліст з кнігі. // Драпаючы, выдаліць, вырваць. Выдраць вочы. 2. размоўнае слова Атрымаць, узяць што-н. з вялікаю цяжкасцю. Юзік ведае, што на пай грошы ў бацькі цяжка будзе выдраць. Крапіва. ••• Выдраць з мясам — адарваць разам з кавалкам тканіны, скуры (гузік, аплік і пад.). Выдраць пчолы — забраць мёд з вулля, знішчыўшы пчол.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com