вараны
тлумачэнне слова:
ва́раны, -ая, -ае. 1. дзеепрыметнік залежны стан прошлы час ад варыць. 2. у значэнне прыметнік Прыгатаваны пры дапамозе варкі. Вараная бульба. ▪ На ўсю хату запахла варанай капустай. Ваданосаў. 3. у значэнне назоўнік варанае, -ага, ніякі род Тое, што зварана для яды. Застолле ў ляснічага багатае: смажанае, варанае — навалам. Навуменка. На сталах былі навалены цэлыя горы рознага смажанага, варанага і печанага. Бядуля. ••• Ні печаны ні вараны глядзі печаны. вараны́, -а́я, -о́е. 1. Чорны (звычайна пра масць коней). Спацелы вараны стаеннік нервова грыз цуглі. Шамякін. 2. у значэнне назоўнік вараны, -ога, мужчынскі род Конь такой масці. А калі ў ясны поўдзень Не вярнуся зноў, З поля бітвы сцежку знойдзе Вараны дамоў. Танк. ••• Пракаціць на вараных глядзі пракаціць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com