ванітаваць
тлумачэнне слова:
ванітаваць, -туе; безасабовая форма незакончанае трыванне размоўнае слова 1. Пра стан моташнасці, рвоты. [Алеся] вартавала, але ён перамагаў гэта і піў датуль, пакуль пляшка не апусцела. Чарнышэвіч. 2. пераноснае значэнне размоўнае слова Пра пачуццё агіды да каго-, чаго-н.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com