тлумачэнне слова:
аблупіць, -луплю, -лупіш, -лупіць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Зняць верхні слой; ачысціць ад кары, шкарлупін, скуры і пад. Аблупіць кару на дрэве. ▪ Аня аблупіла яйка, памакнула ў соль і падала Сашы. Шамякін. 2. пераноснае значэнне Абрабаваць, абабраць; узяць занадта дорага. ••• Аблупіць як ліпку — тое, што і абадраць як ліпку (глядзі абадраць).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com