тлумачэнне слова:
флюс1, -у, мужчынскі род спецыяльны тэрмін Нарыў пад надкосніцай, выкліканы хворым зубам, у сувязі з чым падпухае шчака. [Ням. Fluß.] флюс2, -у, мужчынскі род спецыяльны тэрмін 1. Рэчыва, якое дабаўляецца да руды пры плаўцы для аддзялення шлаку і шкодных прымесей ад метаду. 2. Рэчыва, якое скарыстоўваецца пры луджэнні, зварцы для ачысткі паверхні метаду ад вокіслаў. 3. Рэчыва, якім запаўняюць поры гліняных і фарфоравых вырабаў пры абпальванні для надання ім моцнасці. [Ням. Fluß.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com