тлумачэнне слова:
фаланга1, -і, ДМ -нзе, жаночы род 1. Баявы парадак пяхоты і конніцы ў старажытных грэкаў, шчыльна самкнуты строй з некалькіх шарэнгаў. 2. пераноснае значэнне кніжны стыль Рад, шарэнга каго-, чаго-н. Без канца доўгая фаланга чаўноў і лодак упіраецца ў бераг вострымі насамі. Колас. 3. Вялікая абшчына, камуна (у сацыяльным утапічным вучэнні фур'ерыстаў). 4. Іспанская фашысцкая партыя. [Грэч. phalanx.] фаланга2, -і, ДМ -нзе, жаночы род У анатоміі кожная з трох кароткіх трубчастых костачак пальца. [Грэч. phalanx.] фаланга3, -і, ДМ -нзе, жаночы род Ядавітая жывёліна класа павукападобных. [Грэч. phalanx.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com