тлумачэнне слова:
скалоць1, скалю, сколеш, сколе; закончанае трыванне, што. Аддзяліць слой, кавалак чаго-н. ударам, зняць з паверхні; збіць. Скалоць лёд з тратуара. скалоць2, скалю, сколеш, сколе; закончанае трыванне, што. 1. Змацаваць, сашчапіць разам што-н. (шпількай). Скалоць кавалкі матэрыі. 2. і каго. Зраніць у многіх месцах чым-н. вострым, калючым. [Наста] скалола ў кроў іржышчам жорсткім босенькія ногі і моцна плакала. Астапенка. Учора да [Тарасевічаў] прыехалі фашысты, арыштавалі бацьку, .. усё нечага дапытваліся, але ён маўчаў, сцяўшы зубы. Тады фашысты штыкамі ўсяго яго скалолі насмерць. Гурскі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com