тлумачэнне слова:
пашаптаць, -шапчу, -шэпчаш, -шэпча; закончанае трыванне 1. што і без дапаўнення Сказаць што-н. шэптам, прашаптаць; пагаварыць некаторы час шэптам. Пашаптаць на вуха. ▪ [Паўлік] паклікаў Мікешку ўбок і нешта пашаптаў яму. Беразняк. 2. устарэлае слова, устарэлы выраз Сказаць замову. [Бабка:] — А вы ўсё сядзіце над гэтымі кнігамі. А яны сушаць чалавека. [Лабановіч:] — А ты, бабка, пашапчы, каб я ад іх адвярнуўся. Колас.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com