тлумачэнне слова:
заказаць1, -кажу, -кажаш, -кажа; закончанае трыванне 1. што і па чым. Даць заказ1 (у 1 знач.) на што-н. Заказаць абед. ▪ Пайшлі браты да каваля і заказалі сабе па булаве. Якімовіч. Чырванеючы ад хвалявання.., Лёня заказаў музыкам свой любімы вальс. Брыль. 2. размоўнае слова Даць наказ, апавясціць. Заказаць абед. ▪ [Стараста:] — Ну, я ўжо заказаў, каб пасылалі хлопцаў у школу. Колас. заказаць2, -кажу, -кажаш, -кажа; закончанае трыванне, каму-чаму, звычайна з інфінітыў устарэлае слова, устарэлы выраз Забараніць. Ну, а сэрца, ці сэрцу закажаш, Што зрабіць — ці забыць, ці кахаць. Астрэйка. ••• (І) дзесятаму заказаць — зарачыся ніколі больш не рабіць чаго-н.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com